Bijna toe aan de volgende uitdaging: de solo-trip

Hoi Allemaal,

Het zit er bijna op voor mij hier in Sri Lanka, nog 2,5 week en dan begin ik aan mijn solo trip naar India en de Maldiven! Afgelopen maand is er veel gebeurd: ik heb met Ton een leuke vakantie gehad in Dubai en vervolgens maakt hij het twee weken later uit… Dat was en is nogal zwaar, vooral nu ik zover weg zit en ik binnen 6 weken thuis zou zijn. Gelukkig heb ik lieve vrienden en collega’s hier en natuurlijk ook vrienden in Nederland die me proberen op te beuren dus eigenlijk heb ik meer steun dan dat ik zou hebben in Nederland ;)

Ik ben afgelopen tijd veel gaan stappen, moest nog wat inhalen nadat pap en mam hier drie weken waren geweest! 2 weken geleden ben ik met een collega Adam’s peak gaan beklimmen om 2 uur ’s nachts zodat we de zonsopgang zouden zien. Adam’s peak ligt rond de 2200 meter en de klim is 7 km waarbij je 700 meter stijgt. Ik had me niet echt ingelezen en dacht dat het een soort hike was. Helaas was dat niet het geval en kwam het erop neer dat we 5200 treden moesten beklimmen! OMG dat was echt het zwaarste wat ik fysiek ooit heb gedaan. En dan kom je op de route dus mensen tegen met baby’s en kinderen in hun armen, mensen met stokken, ouderen.. En iedereen loopt op slippers?! Wat een respect heb ik voor die mensen, ik ging al kapot met mijn sportschoenen zonder kind, stok en ben 27 jaar haha. Gelukkig was collega Rene mee, anders had ik de top niet gehaald.. We hebben het wel sneller gelopen dan gebruikelijk is yeah! Wij waren in 2 uur en 15 min boven terwijl er 2,5- 4 uur voor staat, toch wel iets om trots op te zijn. Wat ik ook niet wist is dat Adam’s peak een pelgrimsoord is. Dus toen we eindelijk boven aankwamen bleek het een tempel te zijn wat dus betekend dat je je schoenen moet uittrekken.. En het was maar 10 graden boven! Niet heel chill. Verder mochten we nergens zitten en waren we dus veel te vroeg om de zonsopgang te zien. Uiteindelijk zijn we dus ook al wat eerder naar beneden gegaan haha, veel te koud en saai daar in het donker.

Een Duitse vriendin van mij kwam daarna nog ff bij mij logeren voordat ze vervroegd naar Duitsland terugging. Haar laatste weekend zijn we naar Unawatuna geweest, een strandplaatsje vlakbij (maar 120 km ;)) en daar hebben we heerlijk 2 dagen gechilld en gezond en iets super gaafs meegemaakt! We zaten ’s avond een potje te duizenden bij ons hotel, ontstaat er opeens allemaal commotie. Wat blijkt nu, was er een grote schildpad (50 cm lang) het strand opgekropen om eieren te gaan leggen! Iedereen kijken en moet zeggen dat het wel zielig was, want de schildpad snapte niet helemaal dat er nu strandtentjes, hotels en hekken zijn dus dat hij niet erg ver het strand op kon.. Uiteindelijk ging zij naast het hotel zitten en een kwartier later begon ze met haar poten/ vinnen het zand over de eieren te vegen, die we niet konden zien. Na nog wat pogingen de weg naar de zee te vinden was het dan gelukt en ging ze ploep weer de zee in! Echt uniek om dat van zo dichtbij mee te maken.. Het enige jammere eraan is dat je weet dat die eieren dan ‘s nachts worden meegenomen door locals om te verkopen :(

Verder nog wat interessant typische Sri Lanka verhalen: afgelopen week was een Nederlands meisje opgepakt, omdat ze een tattoo van Boeddha had.. Dat schijnt hier nogal een ding te zijn, beetje zoals Boeddha besmeuren en dat mag natuurlijk niet.. Uiteindelijk bleek ze ook geen stempel in haar paspoort te hebben, niet zo snugger. Na twee dagen in de bak te hebben gezeten mocht ze er dan toch uit zonder boete wat ik wel weer uitzonderlijk vond, je kan hier voor de gekste dingen de hoogste boetes krijgen!

Een ander ding wat ik laatst meemaakte was dat ik opeens veel zin had in een appeltaartje. Dus ik op pad en een taartje besteld bij mijn favo hangplek Old Dutch Hospital, een oud opgeknapt Nederlands ziekenhuis dus ;) Komt die ober aan met mijn thee, mevrouw taart is onderweg.. Dus ik vraag hoe lang het nog duurt. Nog 30 min mevrouw. Oke, I can wait. 50 minuten later nog geen taart, dus ik vraag aan de ober: hoelang nog tot de taart er is? Antwoord hij dat de taart onderweg is maar dat ze in de file staan, nog 10 minuten. Uiteindelijk 75 minuten later worden er 2 taartdozen binnengebracht. Dus ik helemaal blij, komt de ober naar mijn tafel: Sorry mevrouw, maar de appeltaart is niet geleverd. Arrgghhhh dat is echt typisch Sri Lanka, zucht. Dus toen maar ergens een samosa gaan halen :)

Op stage ben ik alles een beetje aan het afronden en ben ik veel met mijn Sri Lanka thesis over crisis communicatie tijdens tsunami waarschuwingen bezig geweest. Heb al 4 interviews van de 8 gedaan en het levert interessante info op!

Het reisprogramma voor India is zo goed als bedacht. Ik ga niks boeken qua treinen, hotels what so ever, want je weet nooit wat er gebeurd of wat er op je pad komt. De route is iig als volgt: ik kom aan in Chennai, waar een vriend van mij mssn dan ook is en anders krijg ik de nummers van zijn vrienden. Dan ga ik door naar Bengalore waar een vriend van Anu woont. Dan naar Mysore waar een paleis is. Dan door naar Cochin/ Kochi waar ze de backwaters hebben, zijn allerlei riviertjes waar je met boten doorheen vaart. Dan ga ik naar het zuidelijkste puntje van India, dan in 1 ruk door naar Chennai om dan nog even naar Pondicherry te gaan, een oude Franse kolonie. Het worden iig heel wat kilometers in de trein! Maar heb van een collega een ijzeren visnet voor om mn backpack zodat ik die kan vastleggen aan mn bed of stoel in de trein en Marieke is nu in Sri Lanka en die neemt een money belt voor me mee, zo’n ding waar je geld instopt onder je kleding. Dus heb goede hoop dat het allemaal goed komt! De foto's plaats ik vanavond.

Tijd begint te korten dus kan al zeggen, tot snel!

Liefs Anja