Eerste indrukken

Eerste indrukken…
Toen ik op Schiphol was bleek dat mijn vliegtuig misschien niet kon landen op Sint Maarten vanwege de orkaan Igor. Of dit wel of niet kon zouden we horen tijdens het vliegen. Helaas bleek een uur voordat we zouden landen dat het toch te hard waaide op Sint Maarten om te kunnen landen. Daarom vlogen we door naar Curaçao.
Hier aangekomen werden we naar het Hilton hotel gebracht waar we een nachtje zouden blijven om dan de volgende dag alsnog naar Sint Maarten te gaan. Ik hoef denk niet te vertellen dat het Hilton fantastisch was :) voor 230 dollar per nacht mag dat ook wel! Na een dagje lekker te hebben gezwommen zijn we de dag erna idd om half 9 ’s avonds naar Sint Maarten gevlogen. In het vliegtuig zat ik naast een man uit Oosterhout, wat is de wereld toch klein!
Toen ik om half 11 het vliegveld uitliep op Sint Maarten stond mijn lift Tamara al klaar. Zij heeft mij toen naar het Delta hotel gebracht, een appartementencomplex voor stagiaires (stond op de site). Mijn eerste indruk viel erg tegen: het gebouw ziet er uit als een gevangeniscomplex en van binnen was alles beschadigd. Er zit in het complex 1 ander meisje, een Belgische die daar samenwoont met haar vriend uit Jamaica. Verder zit het hele complex vol met locals, niet wat ik had verwacht. Er was op dat moment weinig te zien omdat alles donker was en ik ben daarom ook snel gaan slapen (in hoeverre dat lukte nadat ik een dode kakkerlak had gevonden, een auto alarm de hele nacht afging en een haan al vanaf 3 uur begon te krijsen).
De dag erna ben ik ’s middags met dat meisje, Linne naar het strand geweest, die erg heftig was vanwege de orkaan die was geweest. Internet heb ik vaak niet en daar baal ik enorm van, want soms moet ik gewoon even mijn ei kwijt en als dat dan niet lukt is dat moeilijk. Ik voel me hier ook niet echt veilig en heb van Linne al wat dingen te horen gekregen die je beter niet kan doen, zoals ’s avonds na negenen niet meer over straat gaan. Al met al moet ik zeggen dat ik het hier tot nu toe niet leuk vind, ik heb echt last van een enorme cultuurschok en veel teleurstelling.
Na pep-talk van het thuisfront toch besloten vandaag maar naar stage te gaan. Dat ging hier zoals gebruikelijk niet zoals het normaal zou gaan. Ik ben lopend naar het overheidsgebouw gegaan om vanuit daar naar de P&O afdeling te gaan (die zat boven een kledingwinkel?!). Daar bleek mijn P&O contactpersoon afwezig te zijn en werd ik geholpen door iemand anders. Zij gaf aan dat ik naar de Belastingdienst moest om een Crib aan te vragen. Nog steeds geen idee wat dat is trouwens. Vanuit daar zou ik dan eerst naar de bank moeten om daar een rekening te openen om vanuit daar naar de loon/salarisafdeling te gaan om dit in te leveren zodat ik stagevergoeding zou kunnen ontvangen. Dus ik weer lopend naar de belastingdienst. Toen ik daar was werd ik naar het Census office gestuurd, een soort van kantoortje waar je allerlei formulieren kan aanvragen, want zo gaf ze aan, ik moest eerst een registratieformulier hebben. Dus ik weer lopend naar het Census Office. Daar een uur in de rij gestaan (waarbij de bewaking allerlei mensen stiekem voorliet, heel frustrerend!) waarna bleek dat ik me in Nederland moet uitschrijven. Dit is voor mij geen optie met mijn ziektekosten en salaris en ik was dus nogal over mijn toeren. Toen ben ik als laatste hoop nog terug gegaan naar de P&O afdeling en heb het verhaal voorgelegd. Bleek dat ze me bij de belastingdienst verkeerd hadden doorgestoord, ik had nooit naar dat Census office had hoeven gaan?! Nu is zij voor mij aan het regelen dat alles toch nog normaal kan worden geregeld en daar wacht ik nu op.

Ik ga vanmiddag naar een andere kamer (die had een lekkage en daarom kon ik er nog niet in). Ze zijn er nu de airco aan het fixen (die echt noodzakelijk is hier!). Mijn kamer in Dongen op zolder is er niks bij haha.

Tot snel als het elecriciteik internet het blijft doen

X Anja